κοίλανση ή εκβολή — Μέθοδος μηχανικής επεξεργασίας, η οποία εκμεταλλεύεται την ιδιότητα ελατότητας ορισμένων μετάλλων και συνθετικών υλών, για να τα μεταβάλει από κομμάτια ή πλάκες, σε κοίλα σώματα, με διατομή μικρότερη από τη διατομή του αρχικού τεμαχίου και με… … Dictionary of Greek
κοίλανση — η βαθούλωμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ένθλαση — η και ένθλασμα, το (Α ἔνθλασις) [ενθλώ] η προς τα μέσα θλάση, η κοίλανση που προκαλείται από ισχυρή πίεση, το ζούλιγμα … Dictionary of Greek
εκγλυφή — η (Α ἐκγλυφή) νεοελλ. 1. σκάλισμα, κοίλανση («εκγλυφὴ επίπλου») 2. κοιλότητα που γίνεται από εκγλυφίδα αρχ. εκκόλαψη … Dictionary of Greek
εκτόρευση — η επεξεργασία ή κοίλανση με εκτορέα … Dictionary of Greek
εφιππιοειδής — ές 1. αυτός που έχει σχήμα εφιππίου, σχήμα σέλας 2. ανατ. φρ. «εφιππιοειδές κρανίο» κρανίο που εμφανίζει κοίλανση στο μέσον τού κρανιακού θόλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < εφ ίππιον + ειδής*] … Dictionary of Greek
κοίλασμα — το (Α κοίλασμα) [κοιλαίνω] η κοίλανση, το κοίλωμα αρχ. 1. αύλακα 2. το εσωτερικό κοίλωμα λύχνου … Dictionary of Greek
κοίλωσις — κοίλωσις, ἡ (Α) [κοιλώ] η ενέργεια τού κοιλώ, η κοίλανση, το κοίλωμα … Dictionary of Greek
λόρδωση — Ανώμαλη κάμψη της σπονδυλικής στήλης, που προκαλεί μεταβολή της θέσης του κορμού. Κατά τη λ. οι γλουτοί προεξέχουν, οι ώμοι γέρνουν προς τα πίσω, ενώ η ραχιαία και η οσφυϊκή περιοχή σχηματίζουν μεγάλη καμπύλη. Η πάθηση αυτή είναι σπάνια. Συνήθως… … Dictionary of Greek
μονόξυλος — η, ο (ΑΜ μονόξυλος, ον) 1. ο κατασκευασμένος από ένα μόνο ξύλο ή από έναν κορμό δέντρου 2. το ουδ. ως ουσ. το μονόξυλο(ν) τύπος μικρού πρωτόγονου σκάφους, το οποίο κατασκευάζεται με κοίλανση τού κορμού ενός μεγάλου δένδρου (α. «μονοξύλοις… … Dictionary of Greek